Spanje volgens Anne van Dos Cortados

We zagen het landschap voor onze ogen veranderen en de temperatuur liep op.
Met een vrolijke 33 graden, reden we op ons gemak Extremadura binnen.
Drie hele dagen hebben we hier te besteden en we besloten democratisch éen dag voor een stad uit te trekken en twee voor de natuur.
De stad werd Cacéres waarvan het historische centrum ommuurd is.
Stilte, evenwicht, macht en soberheid!


Geen toeristenbus of souvenirwinkel te bekennen. Een lust voor het oog.
Slechts éen cafeetje kwamen we tegen op onze wandeltocht en deze bestond uit twee tafeltjes en éen barkruk. Briljant.
Buiten de oude stadsmuur bleek Cacéres een bruisend stadje. De Plaza Mayor is ruim en gevuld met tientallen terrasjes.


We genoten net van een ijskoud biertje toen de telefoon ging.
Het waren Gertjan en Elly. Zij nemen ons overmorgen mee in hun Jeep en laten ons een paar van de mooiste stukjes van Extremadura zien.
Toen ze nog in Nederland woonden was Gertjan professioneel fotograaf en als je even op bovenstaande link klikt, begrijp je dat Alexander (ouwe vogelaar en aspirant fotograaf) inmiddels van pure opwinding zit te gieren in zijn tuigje.
Hier verheugt hij zich al een hele tijd op en ik geniet met hem mee.

Onze avonturen volgen? Scroll naar boven en klik rechts boven aan de pagina op:Abonneer op blog updates

'Zorg dat je om kwart voor acht bij de Mercado de San Miguel bent', sms-te Rafa en vanzelfsprekend zaten we keurig op tijd op onze nieuwe Madrileense vrienden te wachten. Een klein uurtje later waren zij er ook en zo werkt dat dus. De mannen hadden zelfs hun vrouwen en een kindje van twee jaar oud meegenomen.
Ze namen ons mee de overdekte en razendspannende 'Mercado' in, zochten een lange statafel uit en daar begon het feest.
Vanaf je tafel loop je naar de tientalen kraampjes met ieder een eigen specialiteit en je bestelt.
Ik geloof dat we aan het eind van de avond alle kraampjes wel zo'n beetje gehad hadden. Meer dan voldaan, namen we nog een afzakkertje op het terras en toen werd het bedtijd voor ons allemaal. Wát een avond. Wát een heerlijke mensen.


Nadat we de volgende dag zestig euro hadden betaald aan de parkeermeneer, konden we Madrid met een gerust hart verlaten en reden door naar Castilië la Mancha, het land van Don Quichot, windmolens en oude steden.
Toledo zou het worden en je weet gewoon niet waar je het eerst en laatst moet kijken. Wat een schoonheid en grandeur.


Het is maar goed dat we niet meer met fotorolletjes werken want anders waren we nu arm geweest.
Op iedere hoek werd het statief weer opgezet en in de brandende zon maakte Alexander de ene na de andere opname.
Het is me wel wat hoor jongens. We krijgen bijna geen tijd om alle indrukken te verwerken en we hopen maar dat we steeds de juiste keuzes blijven maken. Tot nu toe zijn we happy.


De liefste hosteleigenaresse die ik ooit heb meegemaakt heeft ons voorzien van tientallen tips en inmiddels weten we ook wat we hier vanavond gaan eten.
'Carcamusas' gaan het worden. Kleine porties pikant vlees met tomaten. De specialiteit van Toledo.
Komt goed uit. Ik kan wel een paard op. Al dat geklim hier maakt hongerig.
Morgen door naar Extremadura en daar blijven we drie hele dagen.

Meer informatie vind je onder de links.

 

We horen het van iedereen en zelfs in de boeken wordt het vermeld dus zeg ik het ook maar. De stad Madrid heeft helemaal niet zo veel bezienswaardigheden.
Het werkpaleis van de koning, het Prado en nog een paar belangrijke musea, het geweldige Retiropark, Het Plaza de torros, de botanische tuin, het kleine historische centrum en 'klaar' ben je.
Wat Madrid zo sensationeel maakt zijn de inwoners zelf. Ze zijn vriendelijk, tonen interesse voor alles en iedereen en voor je het weet zit je weer met een stel Madrilenen op een terrasje.


Wat ze ons vertelden was dat je het mooiste van Madrid ziet als je naar boven kijkt.De gevels zijn inderdaad sensationeel. Je zou er een stijve nek van krijgen.
Vooral de wijk 'La Latina' kon onze goedkeuring wel wegdragen en verder zijn we de hele dag aan het filmen en fotograferen geweest.
Het is zonnig en ik word er heel erg gelukkig van.
Winkelen kan je hier totdat je er bij neervalt en om alle restaurants te bezoeken heb je waarschijnlijk jaren nodig.



Ik loop even terug naar het hotelletje, check de mail en zoek alvast een volgende slaapplaats uit voor morgen in Toledo.
Deze snuffelvakantie vergt veel van ons en toch komen we inmiddels wel een beetje bij.
We leren het al. Niet alles willen. Goede keuzes maken en bijtijds naar bed.
OP dat laatste moeten we nog wat oefenen.

Onze avonturen volgen? Scroll naar boven en klik rechts boven aan de pagina op:Abonneer op blog updates