Spanje volgens Anne van Dos Cortados

De fietsen werden gehuurd in het centrum en daar gingen we.
Vol goede moed stapten we op onze lage crossfietsen. Gekke onhandige dingen temeer omdat Valencia zo plat is als een pannenkoek. Een oude stadsfiets was hier prima geweest.
Op weg naar het Turiapark besloot Alexander nog een stukje binnenstad mee te pikken.....
Als een ware kamikaze schoot hij van links naar rechts tussen de gevaarlijk grote bussen en het razende verkeer door. Ondergetekende restte niets anders te doen dan te volgen.
Toen het kereltje vergenoegd omkeek waar ik toch wel mocht blijven en mijn krijtwitte gelaat bezag begreep hij wel dat hier iets niet helemaal in de haak was voor één van ons. Er mag helemaal niet overal gefietst worden. Er zijn speciale routes voor fietsers maar daar trok onze stuntman zich niets van aan.
Na een kwartiertje die voor mij een eeuwigheid scheen te duren konden we eindelijk de boze binnenstad achter ons laten. Alexander met een grijns van oor tot oor. Ik met een klein hartinfarct en 30 extra grijze haren.

 In het park was het heerlijk. Wat een aanwinst voor

Het moest er van komen. Mijn grote grijze geitenbreier is helemaal geen beachboy maar hij kwam er vandaag niet onderuit. We gingen vandaag het stadsstrand van Valencia bekijken.
Opstaan, tandjes poetsen, en vervolgens met de tram naar het strand.

Het strand van Valencia

Het werd een aangename verrassing. Het strand was lang en breed en het zand was ook nog eens mooi wit. Dat had ik eigenlijk niet verwacht.
Allereerst zochten we een strandtentje op en ontbeten met een broodje, een verse Valenciaanse jus d'orange natuurlijk en een grandioze kop koffie. Tjee, wat had ik dat gemist.
Om het Alexander niet al te zwaar te maken besloten we maar een paar uur te blijven maar het was een belevenis.
Vele Spaanse families zaten gezellig samen onder parasols aan de waterlijn. Daar praten, lachen en eten ze de hele dag samen. Enig om te zien en bovendien met het geweldige gevolg dat de rest van het strand helemaal leeg blijft. Enfin, lekker wezen wandelen langs de waterlijn, beetje lezen, biertje pakken op een strandterrasje en daarna retour voor een siësta. Ja hoor...... we leren het al.
Die avond gingen we vroeg de stad in. Er was zoveel te beleven en weer heel anders dan Barcelona en Madrid.
De stad is elegant.

"Wat wil jij nu graag doen, deze komende drie dagen?" We zaten in het zonnetje op een terrasje, pal naast de grote cathedraal. "We hebben drie dagen en dat lijkt wel veel maar Valencia is een grote stad en er valt veel te zien."
Alexander ging er eens uitgebreid voor zitten, de zonnebril ging op en z'n favoriete strohoedje lag op tafel.

De bezienswaardigheden van Valencia

Er stond een kan met gekoelde Aqua de Valencia voor ons. "Nou," begon hij. "Ik wil heel graag het Turiapark zien met de Ciudad de las Artes y las Ciencias, de oude binnenstad is de moeite waard, ik wil graag een dagje met de fiets door Valencia, het strand moeten we bekijken en de mercado natuurlijk, de grote overdekte markt. Vanavond zou ik wel ergens paëlla willen eten want daar staan ze hier om bekend en verder zien we het wel. O, ja, en