Spanje volgens Anne van Dos Cortados

Natuurpark Albufera had inderdaad wel iets van Giethoorn weg maar dan vele malen groter.
Overal waar we keken zagen we rijstvelden en inmiddels weet ik nu ook hoe dat groeit.
Het barst er tevens van de vogels dus het werd weer een gevaarlijk ritje met een rasechte vogelaar aan het stuur.
De weggetjes die door de velden voeren zijn smal, links en rechts hiervan lopen kanaaltjes en op die snert weggetjes reden wij.
Om de haverklap stond Alexander op de rem om

Vier dorpjes trekken onze aandacht.
We rijden een klein stukje verder het binnenland in en daar vinden we Chiva, Cheste, Alborache en Macastre.
Vooral de laatste twee vinden we  aantrekkelijk. De plaatsjes zijn nog erg Spaans en de natuur is er overweldigend maar het geheel oogt toch vriendelijk.
'Hier dus,' knikken we elkaar eensgezind toe. Dicht genoeg bij Valencia en omgeven door groene heuvels en spectaculaire vergezichten.
Vanzelfsprekend overhaasten we niets. We zullen de

We zijn weer thuis. De buurvrouw heeft een uitbundige bos bloemen op tafel gezet.
De was draait, koffers staan weer op hun oude plekje in het berghok en de espressomachine gorgelt gezellig.
Alexander bekijkt zijn mail en zet de computers op kantoor aan.
Ik ga de eerste boodschappen weer halen en stap op mijn fiets. Hier in Nederland fietsen voelt toch een stuk veiliger dan in Spanje denk ik nog voordat ik bijna geschept wordt door een scootertje.
In de supermarkt denk ik er over om boerenkool te maken voor vanavond. Belachelijk. Het is september en we zijn maar drie weken weg geweest.
Drop en haring heb ik in die weken toch ook niet gemist?

Die avond is er een special over Valencia op tv. Het lijkt wel of ze het er om doen. Wat een spectaculaire stad, denk ik