Natuurpark Albufera had inderdaad wel iets van Giethoorn weg maar dan vele malen groter.
Overal waar we keken zagen we rijstvelden en inmiddels weet ik nu ook hoe dat groeit.
Het barst er tevens van de vogels dus het werd weer een gevaarlijk ritje met een rasechte vogelaar aan het stuur.
De weggetjes die door de velden voeren zijn smal, links en rechts hiervan lopen kanaaltjes en op die snert weggetjes reden wij.
Om de haverklap stond Alexander op de rem om
vervolgens razendsnel de verrekijker te pakken en het desbetreffende klapwiekertje op te zoeken in zijn (eveneens altijd in de auto aanwezige) vogelgids van Petersons.
Tevens werd het fototoestel veelvuldig ter hand genomen en werden de fladderaars zo goed en kwaad als het ging op de gevoelige plaat vastgelegd.
'Een ralreiger!!!!!!!!! Heel zeldzaam bij ons,' brulde hij en trapte zo hard op de rem dat ik een moment vreesde dat de airbags naar buiten zouden komen.
Pffft, vogels. Het zal wat. Gaan we nu koffie drinken?
