Spanje volgens Anne van Dos Cortados

'Kunnen we hier nog wel gaan zitten? Het is al zo laat en er zijn nog maar twee tafeltjes bezet. Straks zitten we hier helemaal alleen te eten op het terras en daar voel ik niet veel voor.'
Toch namen we plaats en bestelden lamskoteletjes en een entrecôte.

Spaanse eetgewoonten

Toen de bestelling op tafel kwam dacht ik even dat het meisje zich vergist had. Mijn entrecôte was op z'n Spaans vermomd als reusachtige varkenskotelet. Het vlees was zachtroze van kleur en er zat een groot bot aan vast. Toch was de smaak onmiskenbaar die van een entrecôte en het was zelfs de beste die ik in lange tijd gegeten had.
Hoe dat nou zit heb ik maar niet gevraagd. Daar is mijn Spaans nog niet goed genoeg voor. Ik heb er gewoon maar van genoten.
Toe we aan de koffie zaten kwam er een tafeltje bij, en nog eentje.
'Zie je wel?' sprak Alexander. 'Wen er nou maar gewoon aan. Ze eten hier laat.' en toen kwam er nog een tafeltje. Het was een vereniging, te zien aan de identieke t-shirts en de groep

We zijn hier nog maar net maar Spanje heeft me nu al in z'n greep en dat had ik nooit verwacht.
Beetje bij beetje ontdek je de leukste dingen. Eten bijvoorbeeld is een grote hobby van mij. Alles moet uitgeprobeerd worden en ik lust gelukkig bijna alles. Wel was het  een beetje wennen aan de tijden. Voor een uur of tien hoor je je hier gewoon nog niet in een restaurant te vertonen voor de avondmaaltijd. De Spanjaarden vermaken zich in de tijd die er ligt tussen lunch en diner met het eten van een paar tapas. Net iets voor mij. Inmiddels hadden we ook al begrepen dat ze twee keer ontbijten. Het eerste ontbijt is licht. Een kop koffie, een stukje toast met jam en weg zijn ze. Tegen een uurtje of elf doen ze het nog eens dunnetjes over. Grote belegde stokbroden, taps, olijven, pilsje ernaast. We keken onze ogen uit. Ze eten hier gewoon vijf keer per dag. Briljant.
Deze avond liepen we door