Stranden.... Mijn grote liefde.
Je kunt me met bijna niets zo gelukkig maken als met een spierwit, lang- en breed zandstrand en wat heb ik er daar in mijn leven veel van gezien. Als het tijd werd om een vakantie te boeken, verdiepte ik me allereerst in waar de mooiste stranden lagen en zocht er vervolgens pas een hotel bij. Het hotel moest vanzelfsprekend over een groot, luxe zwembad en een fantastische buitenbar met restaurant beschikken en op spuugafstand van het strand liggen.
De vakantiedagen werden secuur ingedeeld. Een dagje cultuur snuiven werd afgewisseld met een lange dag aan het strand en en dat heb ik jaren volgehouden. Urenlange strandwandelingen heb ik gemaakt en de spierwitte stranden van Cuba, Thailand, Indonesië en Aruba zijn me het meest bijgebleven. Lekker decadent.
Stranden geven me nog steeds een groot gevoel van vrijheid maar inmiddels werkt het anders. Mij zie je weliswaar niet meer aan het strand liggen maar de eindeloze strandwandelingen zijn gebleven. Insmeren, een paar euro mee en wegwezen. De stranden hier in Malaga zijn niet spierwit en een drankje drink ik nu het liefst bij een eenvoudig strandtentje met plastic stoeltjes. Het is de ontspannen sfeer die de stranden van Malaga voor mij zo onweerstaanbaar maakt.
Het bevalt me uitstekend maar om toch weer even het ultieme strandgevoel te krijgen gaan we binnenkort een paar dagen naar de Costa de la Luz. Het is maar een paar uurtjes rijden vanaf Malaga. Gewoon weer even de beach girl van vroeger uithangen. Lekker!
