De weken die we hebben lopen verlummelen toen we in Andalusie aankwamen, zijn we nu dubbel en dwars aan het inhalen.
Tot mijn opluchting werkt de internetverbinding inmiddels bijna optimaal en zijn we weer zo goed als bij.
Alexander heeft zijn eigen kantoortje hier in huis en ik heb besloten de laptop in de huiskamer neer te zetten. Aan de eettafel en met uitzicht naar buiten.
We leren nieuwe mensen kennen, gaan op bezoek bij bed and breakfast’s die we nog niet eerder hebben kunnen ontmoeten, praten met ze over onze nieuwe Tours en voor je het weet krijg je de meest bijzondere tips en ideeën aangereikt. Ideeën waar wij zelf nog niet eens over hadden nagedacht. Reden genoeg dus om weer achter de schermen plaats te nemen en het nodige voor de website te herzien en te herschrijven.
De eerste aanvragen komen al binnen. Veel sneller dan we dachten en uit onverwachte hoeken.
We zijn er enorm blij mee en begrijpen nu een beetje hoe de vork in de steel zou kunnen zitten.
Makelaar Wessel, die al jaren in ons dorp woont vertelt ons over de in’s en out’s van Alhaurin de la Torre en neemt ons mee naar het leukste restaurant bij het centrum. Mark, een B&B eigenaar uit Catalonie roept dat we naar Malaga moeten komen. Hij is er ook, samen met een vriend. Even lunchen? Mooi wel.
En zo lossen werk en plezier elkaar af in een kalm ritme maar we werken hard. En veel. Wat dat betreft zijn we nog steeds dezelfde keiharde buffelaars uit Deventer alleen de setting en de sfeer waarin alles plaatsvindt zijn compleet veranderd.
Geen wolkje aan de lucht, deuren en ramen staan open. Het is een aangename 26 graden en ik heb het donkerbruine vermoeden dat we het wel eens heel lang vol zouden kunnen houden op deze manier.
