Montes de Malaga

een omweg van pak hem beet veertig kilometer aan op de kaart, "dan hebben we alvast een mooie eerste impressie van het land hier".
Ik vond het best. Rij jij maar lekker. Ik kijk wel rond. De Montes de Malaga zijn Bijbels mooi.
Zo, maar dàt was een misrekening! Die veertig kilometer extra bestond uit louter kleine weggetjes die zich kronkelend een weg baanden door het landschap.
"Het leek maar zo'n klein stukje", zei ik benepen toen we,veel later dan afgesproken, aankwamen bij het bed and breakfast.  Klaas-Jan, een van de twee Nederlandse eigenaren moest er om lachen. "We zetten eerst jullie spullen in je kamer en aangezien het zonnetje nog volop schijnt gaan we daarna de tuin maar eens in en drinken we samen een welkomstdrankje. Dan kunnen we jullie direct het één en ander uitleggen. Oké?"
Zulke dingen hoef je ons maar één keer te zeggen en vijf minuten later zaten we op het terras. Jan, de partner van Klaas-Jan (leuk hè?) kwam zich ook voorstellen en er dobberden wat mensen in het fraaie zwembad. Heel zacht op de achtergrond hoorden we een klassiek muziekje.
Ik was helemaal gelukkig. Wat een ontvangst en wat een mooie B&B. We hadden in Nederland al aangegeven dat we de eerste avond bij hun wilden dineren. Lekker handig. Zeker als je zo moe aankomt. De gesprekken kwamen al snel op gang. "Dus jullie lopen ook met plannen rond? Vertel eens!
Nog een glaasje doen? "Ja graag mannen. Lekker wijntje."