eenmaal voor. Kunnen we dan en dan komen kijken? Schikt twee uur u?
De makelaar schreef me een dag later terug dat het huis TOCH niet over internet beschikte en dat het met de aansluiting op het water toch net iets anders zat. Eigenlijk had het een eigen bron en nee, het water was niet drinkbaar maar wel gratis en dat is toch ook mooi?
De rotzak, met z'n mooie praatjes. Wat als ik er nu eens niet oeverloos over doorgezaagd had? Wat als ik hem gewoon had geloofd? Wat als je even niet goed oplet in je onwetendheid? Daar zit je dan met je waarschijnlijk giftige bron en zonder internet te genieten van het prachtige uitzicht.
Deze makelaar ging dus alvast op mijn zwarte lijst.
Nu kan ik nogal doorvragen en vaak zijn de dingen dan toch anders dan dat het voorgespiegeld word op hun site. De tweede keuken blijkt een inloopkast met een gascomfortje te zijn en in twee van de vijf 'ruime' slaapkamers past geen tweepersoonsbed.
Tegenwoordig doe ik het anders. Ik stel een eisenlijstje op en laat de makelaar vervolgens weten dat, mocht het huis me bevallen na de bezichtiging , ik het een en ander alvast laat natrekken door mijn gestor. (Dat ik die nog helemaal niet heb hoeven zij natuurlijk niet te weten).
Maar onmiddellijk verandert dan de toon. Ze worden voorzichtig en eindelijk krijg ik de informatie die ik nodig heb. De juiste...
'Nee, eigenlijk is het huis niet helemaal legaal en er is wel een soort van telefoonpunt in de buurt maar internet is misschien wel een beetje teveel gezegd.'
Boeven zijn het maar als je het 'spel' door hebt kan het best leuk worden. In ieder geval zullen ze weten met wie ze van doen hebben. Totdat het ze de strot uitkomt. Ik ben echt een schatje hoor, al zeg ik het zelf maar als je me besodemietert, krijg je last van me.
