Gloeiend, gloepend, nakend...Alsof we niet weg geweest zijn. Alles hebben we weer op de rit en dan nu echt aan het werk.
Dos Cortados zit in de revisie en 'binnenkort' hebben we nog een kleine verrassing voor jullie in petto. Ja, ja... We timmeren aan de weg.
Ons B&B tje zit afgeladen vol voor de maand september. Prachtig hoe de dingen, ook tijdens je afwezigheid zo lekker doorlopen.
Enfin, jullie hebben het misschien al wel tussen de regels door kunnen lezen maar het is (geestelijk) nu echt zo ver. We hebben tijdens deze vakantie ontdekt dat we toch wel heel graag in Spanje willen gaan wonen. Voorwaarde is wel dat ik net zo vaak als ik wil, terug kan naar mijn kikkerlandje en ook daar zijn oplossingen voor.
Al die tijd heb ik gedacht dat we het wel ergens in het Valenciaanse zouden gaan vinden en ondanks het feit dat ik het er nog steeds even prachtig vind, heeft Andalusie ons hart her-veroverd. En niet zo'n beetje ook.
Afgezien van de overdaad aan kunst en cultuur, de bevolking en de zeer relaxte sfeer heeft het voornamelijk te maken met de mensen die we er ontmoet hebben.Het is maar moeilijk uit te leggen hoe het ons geraakt heeft. We hebben er een flinke partij lieve vrienden bijgekregen.
Raar hoor. Net vijftig geworden en opeens gaan pionieren. Gedoseerd uiteraard. Jullie kennen me inmiddels wel. Geen rare fratsen. Het moet wel onderbouwd zijn.
Thuis in Deventer! Alles bij de hand. Luxe en overvloed. Geen enge heuvels en dalen meer, een koelkast vol met oude kaas, rookworst van de Hema en in de supermarkt sta ik zelden langer een minuut of drie in de rij voordat ik aan de beurt ben maar toch....Wat zou ik zin hebben om nu ergens buiten, gezeten op een goedkoop plastic stoeltje een paar tapas te gaan eten.
Heimwee. Nu al. 
