"Ik heb echt geen idee," fluisterde ik terug. "Misschien is hij inmiddels wel gescheiden en is zijn vrouw weer terug naar Engeland. Wie weet heeft ze heimwee gekregen of werd het haar allemaal teveel op het platteland van Spanje."
We zaten aan de lange ontbijttafel van onze Bed and Breakfast in Ronda en langzaam liep het vol met gasten. We telden vier Amerikanen, twee Duitsers en zes Nederlanders. Peter was druk in de weer met het persen van sinaasappels en de citruspers bromde onafgebroken. We hadden hem de avond daarvoor nog kort gesproken. "Het is oogsttijd", sprak hij en keek peinzend uit over zijn uitgestrekte stuk land. Op de bodem van het immens grote zwembad zagen we een stofzuigerrobot z'n werk doen. "Ik heb wel hulp hoor maar het wordt weer een drukke tijd." Ook begrepen we uit zijn verhaal dat er iedere dag twee vrouwen uit Ronda naar de Bed and Breakfast kwamen om de kamers en vele andere ruimtes op orde te houden en de was te doen. Er liepen
