schoonheidsprijs. Toch bleek het de moeite waard. De weergoden hadden schijnbaar medelijden met ons want zodra we de auto geparkeerd hadden brak de zon weer door.
Het strand van Cadiz was smal maar mooi. Het lag pal aan de promenade die betere tijden gekend had. Vergane glorie maar toch had het niet alles van zijn vroegere grandeur verloren. Je zag nog duidelijk dat dit ooit een rijke stad moest zijn geweest en de oude binnenstad was een plaatje.
‚“Ik geloof niet dat ik in deze hoek zou willen wonen," sprak A peinzend. "De invloeden van de Atlantische oceaan zijn toch veel extremer dan het mildere mediterrane klimaat. "En van die wind zou ik helemaal gek worden. Ik wil toch wel graag een beetje landinwaarts wonen, denk ik.‚”
Daar had ik nog helemaal niet over na gedacht. Ik ben dol op de zee en een echte waterrat bovendien. Zou ik graag dicht bij de kust willen wonen? We bespraken het verder op een terrasje aan de boulevard. Nee, niet persé bedacht ik me maar het is wel een pré voor je Bed and Breakfast als de zee op niet al te grote afstand ligt, lijkt je niet?
Goh, wat hebben we toch veel wensen opeens. Wonen aan de Spaanse kust... Tja...