Er was geboekt. Alles was in kannen en kruiken. Nog twee maandjes en dan zouden we gaan.
"Wat wil jij eigenlijk voor je verjaardag hebben, Anne? Nog speciale wensen?"
Dat kende ik helemaal niet van A. "Ik ben pas over anderhalve maand jarig joh. Daar heb ik nog niet over nagedacht. Een saunakaart misschien?" Je kan me bijna nergens blijer mee maken dan met een bon voor mijn favoriete sauna. Als het even kan zit ik er wel één keer in de veertien dagen. A leek tevreden met het antwoord en vroeg niet verder. Leuk dat hij daar nu al mee bezig is, dacht ik. Wat attent.
Enige dagen later, na het avondeten stond hij opeens op en zei: "kom, trek je jas aan. We gaan je verjaardagscadeautje ophalen." Daar begreep ik niets van. Nu al? Ophalen? Waar dan? We stapten