prima als tijdelijk hotelletje kunnen fungeren. Het was groot genoeg. Een toilet en een keukentje zaten er al in. Kwestie van een kleine doucheruimte bij laten bouwen en een bedbank zou het geheel completeren. Het huis zouden we verkopen uiteraard .
We hadden reeds berekend hoeveel kamers er per jaar verhuurd moesten worden wilden we uit de kosten kunnen komen. Voor het gemak gingen we maar uit van een B&B met vier kamers. Tientallen spreadsheets hadden we reeds gemaakt. Niets vergeten? Verhuizing, verzekeringen, de doorlopende vaste kosten in Nederland,alle lopende kosten voor de B&B, pensioenfondsen, premies, verzekeringen, personeelskosten, ach, de lijst was eindeloos.
Bovendien, zie eerst maar eens een boerderijtje Bed and Breakfast-'proof' te krijgen. Wat ga je vinden? Wat heb je te besteden? Eigenlijk was daar nog geen pijl op te trekken dus hadden we er zekerheidshalve maar een beste duit voor begroot.
Kant en klare B&B's waren er te over maar daar werden veelal prijzen voor gevraagd waar je de broek van afzakte en bovendien, daar was toch geen lol aan? De kunst is om het zelf en helemaal naar jouw smaak voor elkaar te krijgen vonden we.
En dan is er nog de locatie. Hoe is de omgeving? Kan ik mijn gasten voldoende vertier bieden? Is er veel te bezichtigen in de omtrek en.... op welk publiek mikken we eigenlijk? De natuurliefhebbers? De Bourgondiërs? De cultuurfans? De rustzoekers? Een combinatie misschien?
Dat het geen vetpot zou worden stond als een paal boven water maar met het salaris van A erbij geteld was alles winst. Het zou haalbaar moeten zijn.
"En als A in Nederland is", sprak ik zorgeloos, "dan werk ik gewoon op dubbele kracht of bel een vriendin of vraag iemand uit het dorp. Ontbijtje maken, wasjes draaien, drogen en strijken, poetsen, afwassen, de reserveringen en betalingen afhandelen, je gasten wegwijs maken en entertainen, zwembad schoon houden, tuin bijhouden, boodschappen doen, koelkasten bijvullen, klein onderhoud aan het huis niet vergeten. Makkie!"
Vriendin M was inmiddels een beetje witjes weggetrokken.
‚“Kind toch. Over A maak ik me geen zorgen‚”, sprak ze‚“ maar jij bent een mix van Herman Brood en Ramses Shaffy. Hoe ga je dat klaarspelen in een klein Andalusisch dorpje?‚”
Eh, bedankt M. Alsof ik daar zelf niet iedere dag over loop te peinzen.
