bijna 3500 meter de hoogste berg van Spanje en toch maar een uurtje van de zee afgelegen. Wat is het toch een wonderlijk gebied.
Het was inmiddels snikheet en op een terras aten we een groot bord met Serranoham,vers brood en liters koel water.
"Ik snap je wel", sprak Alexander tot mijn grote opluchting. "Dit is wel heel erg landelijk en bergachtig maar ik kijk m'n ogen uit hier. Een grandioos gebied voor een vakantie maar daar blijft het voor mij ook wel bij."
Mooi, daar waren we het in ieder geval over eens. Ik vond de bergen hier ronduit beangstigend.
Vanavond eten we in het Bed and Breakfast en zijn ontzettend benieuwd wat de zeer Britse Belinda ons voor zal schotelen.
Shepherds Pie? Lamsbout met een muntsaus? Fish and chips? We laten ons verrassen.