Welk bed and breakfast is jou nu het meest bijgebleven?, vroeg Alexander en we waren het er helemaal over eens.
Het Engelse B&B in de Alpujarras zullen we nooit meer vergeten.
Met gevaar voor eigen leven, heuvels, dalen en gevaarlijke bochten trotserend kwamen we er na lang zoeken, totaal bezweet en doodmoe aan.
Ons huurautootje was eigenlijk niet gemaakt voor zo'n traject en ik was blij dat we er zonder kleerscheuren vanaf waren gekomen.
De lieve eigenaresse van het bed and breakfast was Britser dan Brits, onze kamer zag er uit als de showroom van Laura Ashley, eten deden we binnen in een benauwde kamer en het diner bestond uit lam, geglaceerde worteltjes en aardappelpuree. De ramen zaten potdicht en het was er ongehoord warm.
Ondanks de hitte bleek het water van het zwembad ijskoud en van een honesty-bar hadden ze nog nooit gehoord.
Het uitzicht wat we hadden vanaf de patio bij onze kamer maakte alles gelukkig meer dan goed.
Die nacht bewonderden we het bergachtige landschap, we hoorden nachtgeluiden die we niet konden thuisbrengen en de hemel was bezaaid met sterren. De vreemde veeg die ik in de lucht ontwaarde, bleek de Melkweg te zijn. Het was een overdonderende ervaring voor dit stadsmeisje.
De Alpujarras is niet voor 'beginners' maar ik had het voor geen goud willen missen. Het is een prachtig stukje Spanje.
