'En denk er aan', zegt mijn schoonheidsspecialiste Loes streng. 'Je smeert je iedere dag in. Met factor 50. Nooit overslaan. De zon is schadelijker voor je huid dan roken!'
Ze zwaait energiek met haar lelieblanke vinger voor mijn neus om de ernst van de situatie extra kracht bij te zetten.
Treurig werp ik een blik op mijn decolleté waar redelijk nauwkeurig het verloop van de Nijl-delta is ingekerfd. Onherstelbaar beschadigd na een lange rit per Jeep door de binnenlanden van Turkije op wat waarschijnlijk de warmste dag van mijn leven is geweest. En dat alles zonder ook maar een likje zonnebrandolie.
'Niets meer aan te doen, vervolgt Loes haar relaas. 'Daar kan ík zelfs niets meer aan verbeteren maar dat wil niet zeggen dat je het nog erger moet maken.
'Smeren, smeren en nog eens smeren is het devies en dat volg ik maar op maar onder protest. Ik vind het vies. Het goedje is klef en trekt niet goed in m'n huid maar ja..... als Loes het zegt.....
De dagen van onbezorgd uren lang in de zon liggen bakken zijn voorbij en ik moet je zeggen dat ik dat helemaal niet erg vind. Het leven onder een parasolletje en in de schaduw bevalt me zo veel beter en gek genoeg wordt ik nog steeds met het grootste gemak bruin, zelfs met m'n vette smeerseltje op. Misschien koop ik zelfs nog wel een fleurig zonnehoedje, straks.
Loes kan trots op me zijn.