Om half negen stond het ontbijt voor ons klaar. Veel te vroeg voor mij maar vandaag gaan we paardrijden door de heuvels van Almeria.
Wederom dwars door een Rambla rijdend kwamen we na een klein half uurtje hortend en stotend aan bij de stoeterij van Uta, een Duitse arts die reeds jaren geleden besloot dat Duitsland wel voldoende artsen had en dat zij haar tijd wel beter kon besteden.
Er stonden maar liefst twaalf uit de kluiten gewassen paarden van een Deens ras in de weide. We hadden het veel kleinere Andalusische ras in gedachten dus dit was een verrassing. Er waren drie exemplaren gezadeld op 'cowboy-wijze' en na een paar aanwijzingen gingen we op pad met een jonge Duitse meid die ons mee nam de heuvels in. Het was adembenemend mooi en nog niet al te warm.
Twee heerlijke uren volgden en na het afstijgen hadden we zowaar geen zere billen.
Alexander moest hoognodig naar de kapper. Dit hadden we al eerder bij de hand gehad in Spanje en ik schreef er toentertijd het volgende over:
'In de tussentijd begon Alexander, mede door de straffe wind aan de kust, meer en meer op Beethoven
te lijken. Z’n grijze kuif stond alle kanten op en om die reden besloten we nog even langs een echte Spaanse kapper te gaan.
Een belevenis op zich. Daar zat ie dan tussen vele oude Spaanse mannetjes te wachten op zijn beurt. De grap was dat het merendeel van deze heren niet meer dan twaalf haren op het hoofd hadden maar de twee herenkappers behandelden iedere man met evengrote ernst en toewijding. Ieder haartje werd separaat geknipt, hierna volgde de tondeuse en als pièce de resistance werden de heren rijkelijk besprenkeld met reukwater en dit werd dus ook het lot van Alexander. Tussenlengtes, daar doen ze niet aan in Spanje. Gelijke monniken, gelijke kappen en zo geschiedde..... Een uur later verliet een fris ruikende en gekortwiekte Alexander het piepkleine kapperszaakje (het staat hem goed).'
Ook nu zag hij er weer prima uit met z'n Spaanse coupe en hij rook weer net als de vorige keer. Wat is dat toch met dat reukwater hier?
Hoe dan ook, vanavond neem ik mijn knapperd mee naar het centrum voor onze laatste avond tapas eten in Velez Rubio.
Morgen vertrekken we naar de Alpujarras.
